Piotruś

[scalaczek]

[autor cytatu=MamusiaKubusia]
Scalaczku Jasia ma rację. Nie każdy UMIAŁBY powiedzieć. Ja należę do tych, które nie potrafią powiedzieć komuś, że \"wizyta się już skończyła\", nie potrafię powiedzieć koleżance, że nie chcę rozmawiać o Jej trzyletnim synku...Trudno, nie potrafię...
Wiesz, wydaje mi się, że kobieta, która spodziewa się dziecka gdyby nie czuła się komfortowo w rozmowie z matką po stracie, to po prostu by z nią nie rozmawiała. A już napewno nie o tym jak ona znosi ciążę, jak rozwija się dzieciątko i że nie jest jej lekko itp. Myślę, że w takiej sytuacji potrzeba poprostu troszkę taktu i zrozumienia. A przeważnie ten kto tego nie przeżył, nie zrozumie...

A jak Cię będą łamać kołem, też nie będziesz UMIAŁA powiedzieć, że chcesz, żeby przestali?
Wybacz, ale wobec tego rozmowy o trzyletnim synku koleżanki najwyraźniej nie są dla Ciebie takie przykre, jeśli nie potrafisz zaprotestować. Może nawet odnosisz z nich jakąś korzyść.

Co do kobiety w ciąży. Hm, tak, oczywiście. Koleżanka, co ma trzyletniego synka, niestety nie siedzi w Twojej głowie, więc nie jest na tyle mądra, by nie prowadzić z Tobą rozmów o nim.
Ale z drugiej strony, na co by to się zdało, skoro Ty sama siedzisz najwyraźniej w głowie ciężarnej laski, która odwiedziła Hankę. A musisz tam siedzieć, jeśli z taką pewnością wypowiadasz się o jej uczuciach (nie, jakoś nie przekonuje mnie to wdzięczne a retoryczne \"wydaje mi się\" ).